Een meisje van negen jaar oud die haar moeder plotseling verliest aan een onverwachts en kort ziekte bed. Een paar dagen voor haar tiende verjaardag komt het verschrikkelijke telefoontje: “Jullie moeten per direct naar het ziekenhuis komen, de toestand is momenteel kritiek”. Het enige waar het meisje aan kon denken was dat als haar moeder niet beter werd, dat zij haar tiende verjaardag zou missen. De volgende gedachten waren: “Wie gaat er taarten maken voor mijn verjaardag en wie zorgt er voor de lekkere hapjes? Wil mijn familie wel op bezoek komen als de taarten van mama niet op tafel staan?”. Als kind zijnde is het proces van rouwen erg lastig en zijn emoties ingewikkeld. De angst om in de steek gelaten te worden of dat kinderen niet met je willen spelen omdat je ‘maar’ één ouder hebt. De kijk op de wereld veranderd door zo’n gebeurtenis en een kind kan hierdoor erg onzeker worden.
Wat gaat er als ouder door je hoofd heen?
Haar vader wist op het moment dat de telefoon ging dat er een kleine kans was dat zijn vrouw het zou overleven, alleen wist hij niet hoe hij dit richting zijn kinderen moest brengen. Hoe kan je voorbereid zijn op het overlijden van je partner en ineens de zorg van twee kinderen in je eentje moeten dragen? Hoe ondersteun je kinderen in een rouwproces, terwijl je zelf ook aan het rouwen bent?
In deze situaties is het prettig als er extra ondersteuning in het gezin geboden kan worden. Hulp bij het ondersteunen van je kinderen, maar ook de ruimte krijgen om zelf te kunnen rouwen om dit grote verlies. Benieuwd wat Keizer kan betekenen? Neem gerust contact op!
